De beta van een financieel instrument is een maat van het risico of de volatiliteit van dat instrument in vergelijking met de markt als geheel.
Het wordt voornamelijk gebruikt in het prijsbepalingsmodel van de kapitaalwaarde (CAPM), een populair financieel model dat wordt gebruikt om het inherente risico van een instrument af te wegen tegen de verwachte opbrengst. Meer volatiele markten kunnen hogere opbrengsten geven, maar zijn ook gevaarlijker om in te investeren.
Beta wordt vermeld als een schaal. Als een instrument een beta van één heeft, komt de volatiliteit ervan overeen met die van de omliggende markt. Als de beta kleiner is dan één, is het instrument minder volatiel dan de omliggende markt; als de beta groter is dan één, is het instrument volatieler.
Beta wordt berekend op basis van alleen de verleden vorm, waarbij rekening wordt gehouden met de historische volatiliteit van het instrument, en deze wordt vergeleken met de omliggende markt.
