Voorbeelden van financiële instrumenten
Financiële instrumenten kunnen worden gesplitst in twee categorieën: complex en niet-complex.
Complexe financiële instrumenten
Voor complexe financiële instrumenten moeten traders over diepgaande kennis beschikken, willen ze er succesvol in handelen. De meest verhandelde complexe financiële instrumenten zijn derivaten. Dit kunnen onder meer CFD's, futurecontracten en opties zijn.
Verschillende derivaten hebben verschillende voordelen. CFD's zijn bijvoorbeeld geschikt voor hedging. Omdat het complexe financiële instrumenten zijn, is het van belang dat traders zich de nuances van ieder financieel derivaat eigen maken voordat ze erin gaan handelen.
Niet-complexe financiële instrumenten
Niet-complexe financiële instrumenten zijn te verhandelen zonder al te veel specialistische kennis. In sommige gevallen hoeft u alleen in het begin een eenmalige investering te doen, waarna iemand anders (een fondsbeheerder bijvoorbeeld) namens u gaat investeren.
Onder niet-complexe financiële instrumenten vallen aandelen of effecten, schuldbewijzen en bepaalde typen beleggingsfondsen.
Effecten hebben betrekking op aandelen in bedrijven, terwijl onder schuldbewijzen zowel staats- als bedrijfsobligaties vallen. Schuldbewijzen kunnen tevens verwijzen naar preferente aandelen en vormen van effecten met onderpand, zoals collateralized debt obligations (CDO’s).
Onder beleggingsfondsen vallen hedgefondsen en mutual funds. Beide typen zijn instrumenten die investeerders in staat stellen hun geld samen onder te brengen bij één specialist, die de baas is over het fonds: de fondsbeheerder. Doorgaans maakt de fondsbeheerder beslissingen over investeringen namens de investeerders.
