Aandelen Europa en VS sinds corona

Bij IG is het bijna tijd voor onze halfjaarlijkse outlook met daarbij visie van al onze analisten in verschillende (Europese) kantoren. In verband met die outlook hebben wij het idee opgevat om alvast te kijken naar de indices van verschillende landen en dan in het bijzonder hoe deze het hebben gedaan sinds het begin van de pandemie. Er blijken opvallende verschillen te zijn die deels verklaard kunnen worden door sectorwegingen en deels door allerlei andere factoren. De conclusie is dat beleggers kunnen kiezen voor meer van hetzelfde: de Nasdaq, of juist naar de achterblijvers kunnen kijken die niet in de VS maar in het VK te vinden zijn.

Laten we het verst weg beginnen: met de VS.

Amerikaanse indices

We hebben een drietal indices waar we naar gaan kijken: de Dow Jones, de S&P 500 en de Nasdaq 100. Allereerst de Dow. De onderstaande grafiek laat zien dat deze stokoude index bijna 16% heeft gewonnen sinds het hoogtepunt van 2020 vóórdat de pandemie losbarstte.

Deze 16% is een nette score, maar niet zo veel als de 26% van de S&P 500. Dat de Dow wat achterbleef bij de S&P, legt bloot dat de Dow vooral bestaat uit industriële ‘blue chips’ en relatief weinig aandelen uit de technologie-hoek. De S&P 500 is een breed samengestelde Amerikaanse large cap index en deze kent ook een relatief grote weging van technologieaandelen. Die sector heeft het nou eenmaal goed gedaan, dus dat hielp de S&P 500.

Over technologie gesproken. De VS heeft ook een echte technologie-index: de Nasdaq 100. We noemen deze index bij IG dan ook de ‘US Tech 100’. Toen ik deze grafiek opzocht in ons handelsplatform dat ik even dat ik de verkeerde tijdspanne had, want deze grafiek ging alleen maar omhoog – en hard. Sinds het hoogste weekslot van voor de pandemie is de Nasdaq 100 al bijna 50% gestegen.

Europese indices

Later we wat dichter naar huis gaan. Als geheugensteuntje hebben we een kaart toegevoegd van de groei van het bruto binnenlands product van de Europese landen. Het is duidelijk dat het zuiden van Europa meer last had van de crisis dan het noorden. Het VK is ook een negatieve uitschieter met -9,9%, die niet echt opvalt op de kaart.

Wat niet op de kaart staat, is dat de Amerikaanse economie met 3,5% kromp in 2020 en de eurozone met 6,6%.

Na dit voorschot kunnen we concluderen dat er vast wel verschillen zijn tussen de beurzen van verschillende landen. Om wederom het verst van huis te beginnen gaan we naar Spanje.

Spanje – IBEX 35

De IBEX 35 staat nog steeds ruim 9% onder het niveau van voor het losbarsten van de pandemie.

Dat komt mede dankzij zwaargewichten Iberdrola (een nutsbedrijf) en Banco Santander die ook nog niet hersteld zijn. Maar het Spaanse telecombedrijf Telefonica, dat nog een zeer lange weg te gaan heeft naar herstel, en een uitbater van luchthavens trokken de index echt omlaag. Natuurlijk speelt het zeker een rol dat de Spaanse economie hard geraakt is tijdens de pandemie. Toerisme is een erg belangrijke sector in Spanje, waar alle andere bedrijven linksom of rechtsom van profiteren.

Italië - MIB

Dan FTSE MIB index van Italië. Deze index doet het al wat beter dan die van Spanje en staat net boven water sinds de pandemie. Opnieuw zien we hier een hoge weging van banken (~19%) en nutsbedrijven (~18%) die de index dicht bij de grond houden en juist een laag aandeel technologie (~5%). En natuurlijk hebben ze een eigen oliebedrijf: Eni. Het is dankzij autofabrikanten Stellantis en Ferrari dat de index in het groen staat. Het industriële, exportgerichte vernuft van de Italianen heeft hen weer eens gered.

Frankrijk – CAC 40

Frankrijk deed het alweer wat beter en de CAC 40 staat al 8% hoger dan voor de pandemie. Het BBP van Frankrijk kromp met een vergelijkbaar percentage als dat van Italië, dus de verklaring voor de wat betere prestatie zit deels in de sectorweging waar ook aandelen van luxegoederenproducenten tussen zitten zoals LVMH (nu grootste gewicht in CAC 40 met >10%) en Hermès die meer dan 50% zijn gestegen. Ook L'Oreal steeg met bijna 50%. Het zijn echt die aandelen in de persoonlijke verzorging en luxegoederen die de index hebben gered; veel andere aandelen zoals de banken sukkelen een beetje achteraan.

Het VK – FTSE 100

Dan het Verenigd Koninkrijk. De FTSE 100 is Europa’s belangrijkste landenindex omdat deze bij het land hoort met de grootste aandelenmarkt. Helaas staan beleggers die in dat verhaal meegingen bijna 8% onder water sinds de top in januari 2020. Het ons welbekende Unilever is daar het grootste gewicht in de index. Dat zegt ons vooral dat de FTSE 100 weinig mega-bluechips kent, zoals de bij de S&P 500 wel het geval is. De samenstelling van de index helpt zeker niet. Waar de AEX voor ruim 30% uit Tech bestaat, is dit bij de FTSE 100 maar 1% of 2% als we Just Eat Takeaway.com meetellen en naar boven afronden. De FTSE is vooral veel financials en industrie, olie, gas en oude consumentenbedrijven. Geen wonder dat de index achterblijft.

Duitsland - DAX

Nog een uitstapje naar wat onze collega Salah altijd het industriemuseum noemt: de Duitse DAX index. Dit industriemuseum heeft het in het afgelopen anderhalf jaar met een plus van 13% toch wel aardig gedaan, ondanks het lage aandeel technologiebedrijven in de index. De DAX is vooruit gebrand door het succes van die industriebedrijven die kunnen innoveren: Linde en Siemens zitten met een gewicht van 9% tot 10% in de bovenste regionen van de DAX en hebben het over het afgelopen jaar erg goed gedaan. Ook de autofabrikanten deden een duit in het zakje met een goede koerswinst in 2021.

Nederland - AEX

We zijn al bij het einde van de lijst aangekomen, terug in Nederland bij de AEX. Deze heeft over het afgelopen anderhalf jaar een koerswinst gemaakt van 15%. Hier komt dividend dus nog bovenop. Dat is zeker een mooie score aangezien dit inclusief dividend, een geannualiseerd rendement van ruim meer dan 10% betreft.

Zoals veel beleggers weten, is ASML tegenwoordig het zwaargewicht der zwaargewichten in onze hoofdindex. We hebben een nieuwe grafiek bijgevoegd van de sectorverdeling volgens de GICS-methodologie.

Het achterblijven van zwaargewichten Unilever, Philips en Royal Dutch Shell heeft de index wel geschaad, maar voor de rest zagen we vooral stijgers onder de hoofdfondsen. Het is helder waar de index z’n – voor Europese begrippen - hoge rendement vandaan haalde: de Tech sector. Zeker de ruime verdubbeling van ASML heeft goed bijgedragen aan de winst van de AEX over de afgelopen anderhalf jaar.

Het gewicht van Tech in de AEX is vergelijkbaar met dat van de S&P 500: ongeveer 30%. Dat die laatste het alsnog beter doet is volgens ons te danken aan de economie van de VS die beter draait, en aan de USD die gezakt is sinds 1 januari 2020.

Conclusie & outlook

Het lijkt erop dat de Amerikaanse beurs het erg goed heeft gedaan over het afgelopen jaar. Dat komt ook mede door de sterke economie die minder opslot ging dan in Europa en de vroeg en ruim ingekochte vaccins. Ook dit jaar gaat de economie goed, mede dankzij het helikoptergeld (directe cheques, indirect gefinancierd door de Federal Reserve) voor de bevolking en de lagere dollar die export aantrekkelijk maakt.

In Nederland mogen we best tevreden zijn met het rendement van de AEX, al lijkt het logisch dat er nog wat in te halen is door namen als Unilever, Shell, Just Eat en Aegon. Het soort bedrijven dat juist in de FTSE 100 goed vertegenwoordigd zijn. Voor een ‘recovery play’ moet u dus in het VK zijn. Voor de wat saaiere waarde-index met (indirecte) blootstelling aan toerisme in Spanje. Voor meer Tech moet u bij de AEX zijn of nog beter: de Nasdaq.

Handelen in de genoemde indices kan 24/5 commissievrij met Turbo 24 van IG.