Waarom ‘peak oil’ geen ‘peak Shell’ is

Er is onder beleggers een flinke discussie aan de gang of oliebedrijven, Royal Dutch Shell voorop, nou een goede belegging zijn. Het verhaal is dat de vraag naar olie binnenkort piekt en dat daarom de sector ten dode is opgeschreven.

Wij denken dat er wel degelijk een toekomst is voor deze bedrijven, juist omdat deze niet alleen van olie afhangt. Daarnaast blikken we nog even vooruit op de aankomende aanjagers voor de koers van Shell.

Hoe erg kan het misgaan met oliereuzen?

Wat kan dit met Koninklijke Olie doen? Men verwijst soms naar bijvoorbeeld winkelvastgoed als voorbeeld van een dode sector. Neem nu bijvoorbeeld de grafiek van Wereldhave.

Tien jaar geleden zag men ook wel aankomen dat online winkelen ging groeien ten koste van de bakstenenwinkels. Toch was dat duidelijk niet goed in geprijsd en verloor Wereldhave 80% van de waarde. Zelfs vanaf 2015 had niemand online shoppen kunnen missen en toch was het toen niet in geprijsd, zo getuigt de bijna rechte lijn naar beneden in de bovenstaande grafiek. Beleggers onderschatten de vraag en aanbod dynamiek van markten structureel, ook die van vastgoed. Voor Bedrijven als Wereldhave is het pijnlijk om capaciteit terug te schroeven. Deze gang van zaken lijkt zorgwekkend voor bijvoorbeeld Shell, dat de oliemarkt waarschijnlijk ziet krimpen over de komende 20 jaar.

Echter is er in sectoren die structureel achteruitgaan vaak actie nodig om de productiecapaciteit terug te brengen en daar zit het verschil met olie. Daarnaast zitten bedrijven in dode sectoren vaak in een ontkenningsfase, maar kunnen we dat van de oliesector niet zeggen.

Olie speelt nog even melkkoe

De grote oliemaatschappijen erkennen dat het oppompen en verkopen van aardolie niet een eeuwig duurzaam bedrijfsmodel is en veel van hen proberen daarom wat anders te verzinnen. Daarnaast krimpt olieproductie vanzelf zonder nieuwe investeringen, waardoor wel veel geld vrijkomt.

Met de olieprijzen van 2019 (ongeveer gelijk aan huidig niveau) verdient Shell bruto zo’n $20 miljard per jaar cash aan de productie van olie. Daar ging de afgelopen jaren nog zo’n $10 miljard aan investeringen af om de productie op niveau te houden. Het bedrijf heeft ook nog 5-7 jaar aan bewezen oliereserves. Dus, als Shell nieuwe investeringen zou stoppen, zou er tegen $60 per vat in theorie nog $120 miljard naar het bedrijf toe stromen. Dat is toevallig ook de beurswaarde van het hele bedrijf en dan hebben we het nog niet over gas, chemie of de raffinage en tankstations die samen $13,5 miljard aan cash het bedrijf binnen brachten.

Bovenstaand verhaal is wat kort door de bocht want reserves hebben soms ook nog investeringen nodig en stijgen of dalen met de olieprijs mee. Het is ook maar een illustratie, maar het punt van het verhaal is dat er een hoop geld vrijkomt als oliebedrijven stoppen met investeren.

Dat ze helemaal stoppen met investeren is niet realistisch, maar we zien dat de meeste grote bedrijven actief bezig zijn om hun productie terug te schroeven.

Minder investeringen

Een bijkomend voordeel is dat wanneer bedrijven massaal capaciteit terugschroeven, dit een opdrijvend effect op de afzetprijzen heeft. Dit zagen we na de prijsval van 2014/2015 toen de prijzen in 2017 weer stegen. Wat dit effect nog dempte was de schalierevolutie in de VS. Door technologische voorgang werd het winnen van schalieolie steeds goedkoper. Nu is het toverwoord in die sector, zo schrijft de Wall Street Journal, ‘kapitaaldiscipline’. Dat wil zeggen dat bedrijven zuinig zijn met nieuwe investeringen en meer uitkeren naar aandeelhouders, ook met de huidige hogere olieprijs.

Het verhaal dat westerse oliebedrijven zuiniger gaan zijn met investeringen is niet het enige onderdeel van het verhaal. De OPEC speelt ook een rol, maar zal naar onze verwachting liever de prijs laten oplopen dan bijspringen met veel meer productie.

Nieuwe investeringen

Tot slot het punt dat we al deels aanstipten. Shell en consorten hebben het oppompen van olie al lang niet meer als enige activiteit. Shell heeft bijvoorbeeld een groot netwerk aan tankstations met winkeltjes die bij elkaar veel opleveren. Ook als de vraag naar benzine daalt, kan Shell bij die stations meer laadpalen neerzetten. Kijk bijvoorbeeld naar de koers van Fastned en bedenk hoeveel Shell’s 45.000 tankstation waard zouden zijn met die waardering van 7,5 mln per laadstation van Fastned: 337,5 miljard euro. Laten we dat afronden naar 400 miljard dollar en dan zijn de stations alleen drie keer meer waard dan Shell op de beurs. Oké Fastned is wellicht overgewaardeerd, maar Shell verdiende in 2020 wel zo’n $6mrd met dit onderdeel waar ook handel en raffinage bij hoort, en dat vergeten beleggers weleens.

Dit zeker niet het enige ijzer dat Shell in het vuur heeft. Het bedrijf investeert ook meer in aardgas, chemie, en windparken op zee waarbij het waarde kan toevoegen met zijn unieke expertise. Bedenk ook dat aardgas een belangrijke brandstof is om de energietransitie mogelijk te maken. Dat is zo omdat gascentrales relatief goedkoop en snel aan- of uitgezet kunnen worden als de zon niet schijnt of de wind niet waait.

De consequenties voor Shell + aanjagers van de koers

De moraal van het verhaal is dat het goed is dat oliebedrijven gebruikmaken van hun expertise buiten de olie om nieuwe bronnen van omzet te vinden. Maar ondertussen blijven de oliedollars wel binnenstromen. Dit zou in de komende jaren zelfs nog harder kunnen gaan als de lage investeringen in nieuwe oliebronnen zich uitbetalen in hogere prijzen. Zoals te zien in onderstaande 5-jaars grafiek van WTI-olie (blauwe lijn) is ook de huidige prijs van olie nog niet in de koers van Shell in New York (oranje lijn) verwerkt.

Het bedrijf heeft dus nog wat in te halen. De OPEC-meeting van 4 maart is daar een mooi moment voor. Saudi-Arabië en Rusland kibbelen over het wel of niet verhogen van de productie en omdat het beide machtige landen zijn lijkt de waarheid in het midden komen te liggen. Echter hebben de Saudi’s nog een troef achter de hand: de extra productiebeperking van 1mln vaten per dag die ze eerder deden. Als Rusland de productie wil verhogen, zullen de Saudi’s ook dreigen om die 1mln vaten weer de markt op te gooien, wat de olieprijs zeker zal raken. Hoewel we denken dat de Saudi’s waarschijnlijk hun zin krijgen, zal het andere scenario, een verruiming van de productie, er veel harder in hakken. Dit zien wij op korte termijn als het grootste risico voor de koers van Shell.

Een ander punt is de aanloop naar de eerstekwartaalcijfers van Shell. Door de gestegen olieprijs zullen analisten zullen hun verwachtingen voor het eerste kwartaal upgraden en dan zullen de verwachtingen voor de komende jaren ook volgen. Dit kan gedurende de komende twee maanden de koers langzaam opdrijven.

Bent u bullish of bearish over Shell? U kunt long of short gaan via CFD’s van IG.